appeler

appeler [aaplee]

I     〈onovergankelijk werkwoord〉

1 in beroep gaan

♦voorbeelden:

1    appeler d' un jugement • tegen een vonnis in beroep gaan

¶    en appeler à • een beroep doen op

II   〈overgankelijk werkwoord〉

1 roepen

2 oproepen

3 opbellen

4 noemen

5 benoemen ⇒ roepen (tot), bestemmen (voor)

6 verlangen ⇒ noodzaken, met zich brengen

♦voorbeelden:

1    le devoir m'appelle • de plicht roept

      appeler le médecin • de dokter laten komen

      appeler qn. • iemand (aan)roepen

      appeler à l'aide, au secours • om hulp roepen

      appeler qn. ( au téléphone) • iemand opbellen

      appeler qn. en justice • iemand voor het gerecht dagen

2    être appelé à témoigner à un procès • opgeroepen worden om bij een proces te getuigen

4    appeler son fils Jean • zijn zoon Jan noemen

      appeler qn. par son prénom • iemand bij zijn voornaam noemen

      appeler les choses par leur nom • het kind bij de naam noemen

5    ses qualités l'appellent à ce poste • zijn kwaliteiten maken hem geschikt voor die baan

      être appelé à 〈+ onbepaalde wijs〉 • bestemd zijn (om), geroepen worden (tot), genoodzaakt zijn (om)

      appeler qn. à une fonction, à un poste • iemand benoemen op een post

6    cette affaire appelle toute votre attention • die zaak vraagt al uw aandacht

      elle est appelée par sa fonction à beaucoup voyager • haar functie zal met zich meebrengen dat ze veel moet reizen

      une riposte en appelle une autre • het ene weerwoord lokt het andere uit

      appeler l'attention de qn. sur qc. • iemands aandacht op iets vestigen

III   s'appeler 〈wederkerend werkwoord〉

1 heten ⇒ zich noemen

♦voorbeelden:

1    comment t'appelles-tu? • hoe heet je?

      voilà ce qui s'appelle parler • dat is pas duidelijke taal

      ou je ne m'appelle plus X, aussi sûr que je m'appelle X • zowaar als ik leef, hier sta

1. v

1) noemen

2) (op)roepen

3) opbellen

4) benoemen

5) met zich brengen

6) in beroep gaan

2. s'appeler

v

heten

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.